[RB@Blog_Title]

گونه‌های ادله در امور حقوقی

به موجب قانون مدنے، ادلہ اثبات دعوے در امور حقوقے عبارتند از:

1.اقرار
اقرار اخبار به حقے است براے غیر، بر ضرر خود.در فرهنگ عمید آمده است ڪه اعتراف ڪردن به امرے به سود دیگرے و به زیان خود. اقرار به هر لفظے ممڪن است به شرط آنڪہ اقرار ڪننده بالغ عاقل قاصد ومختار باشد.

2.سند
مدرڪ یا سند عبارت است از اطلاعات ثبت شده، اعم از نوشتارے، دیدارے، شنیدارے ڪه به وسیلہ اشخاص حقیقےیا  حقوقے  ایجاد شده و داراے ارزش نگهدارے باشد. بنا به تعریف قانون مدنے ماده ۱۲۸۴: نوشته‌اے است ڪه در مقام دعوے و دفاع قابل استناد باشد. هر سندے نوشتہ‌ است، اما هر نوشته‌اے سند نیست؛ همچنانڪه ماده ۱۲۸۵ قانون مدنے، شهادت نامہ را سند ندانسته‌ است. نوشته‌اے ڪه قابل استناد باشد، مهر و امضاے قاضے و حڪم و فرمان پادشاهے و چڪ و دست نوشتہ و مڪتوبے ڪه بدان اختیار شغل و مُلڪی را به ڪسی بدهند.

 انواع سند از نظر اعتبار قانونی:

سند رسمے: سند رسمے عبارت است از سندے ڪه در اداره ثبت اسناد و املاڪ و یا دفاتر اسناد رسمے یا در نزد سایر مامورین در حدود صلاحیت آن ها و بر طبق
 مقررات قانونے تنظیم شده باشند
 مثل سندے ڪه در دفترخانہ
 ها تنظیم مے شوند
 شناسنامہ، گواهینامہ، احڪام
 استخدام و... از ویژگی هاے اسناد
 رسمے در آیین دادرسے دادگاه ها و
 مراجع رسیدگے ڪننده غیر
 دادگسترے این است ڪه نمے توان
 نسبت به این اسناد، اظهار انڪار یا تردید ڪرد و تنها مے توان مدعے
 جعلے بودن شد.همچنین از دیگر ویژگے هاے این اسناد، قابلیت اجراے
 مفاد این اسناد از راه حاڪمیت دولتے از قبیل دوایر اجرایے اداره
 ثبت اسناد و املاڪ است.
سند عادے: غیر از اسناد مذڪور در ماده ۱۲۸۷ سایر اسناد، عادے است به عبارت دیگر، سند عادے عبارت است از سندے ڪه از جانب اشخاص غیر رسمے بدون دخالت مامورین رسمے تنظیم شده و تابع تشریفات خاص نباشد مانند دفاتر و اسناد تجارتے نظیر دفترروزنامہ، دفتر دارایے، دفتر ڪل. اگر چہ اسناد تجارتے یاد آورے شده در بالا، داراے تشریفاتے تقریبا مشابہ سند رسمے مے باشند، از آن جهت که شماره گذارے و پلمپ آنها توسط مامورین رسمے دولتے انجام مے پذیرد، ولے این اسناد نیز سند رسمے محسوب نشده پس سند عادے هستند.

3.شهادت
شهادت در فرهنگ لغت از جملہ به معناے گواهے دادن و تایید ڪردن است و در دانش حقوقے گواهے ڪتبی یا شفاهے دادن در محضر دادگاه است.

4.امارات
اماره در لغت به معناے نشانہ و در حقوق اوضاع و احوالے است ڪه بہ حڪم قانون و یا به نظر قاضے دلیل بر امرے شناختہ شود.

5.قسم
سوگند یا قسم اقرار و اعترافے را گویند ڪه شخص از روے شرف و ناموس خود مے ‌ڪند و خدا یا بزرگے را شاهد گیرد.