[RB@Blog_Title]

مصادیق آرا قطعی در آیین دادرسی کیفری

 اصولا آرائی که از دادگاه های بدوی صادر می شوند از دیدگاه قانونگذار با ٢ وضعیت مواجه هستند ، در فرض اول غیر قابل اعتراض و قطعی محسوب شده و در فرض دوم که جنبه غالب نیز دارد ،غیر قطعی و قابل اعتراض هستند . در خصوص پذیرش حق اعتراض در وجه بین المللی بند ٥ ماده ١٤ میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی مصوب ١٦ دسامبر ١٩٦٦ (مطابق ٢٥/٩/١٣٤٥ هجری شمسی) مجمع عمومی سازمان ملل متحد مقرر میدارد : هرکس مرتکب  جرمی اعلام شود ، حق دارد که اعلام مجرمیت ومحکومیت او به وسیله یک دادگاه عالی طبق قانون مورد رسیدگی واقع شود.

شهادت دروغ
شهادت علیه کسی(علیه متهم یا یکی از اصحاب دعوا)، یکی از دلایلی است که قضات می‌توانند در صدور حکم خود به آن استناد کنند؛ بنابراین شاهدان می‌توانند با حضور یا عدم حضور خود در روشن شدن واقعیت بسیارموثر باشند.

جرم شهادت کذب در صورتی مستوجب مجازات است که ادای شهادت در دادگاه و نزد مقامات رسمی صورت گرفته باشد.
در صورتی که شهادت کذب در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات برسد در این صورت چنین موضوعی" شهادت دروغ " موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود بلااثر می‌شود و این در حالی است که در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.

نکته:
این جرم از جمله جرائم مطلق و عمدی است. بنابراین نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان کذبیات آن هم در قالب شهادت کرده است، مشمول این ماده بدانیم.